Aldur er auður

Við vitum að á næstu árum fjölgar „öldruðum“ mikið, bæði á Íslandi og í heiminum öllum. Sumir ganga svo langt að telja þessa þróun einhverja mestu ógn við vestræn samfélög. Mynd er máluð af vaxandi hópi af veiku, einmana, einangruðu, fátæku fólki sem er úti á þekju. Unga starfsmannastjóra hryllir suma við að ráða einhvern sem kominn er á „síðasta snúning“, orðinn fimmtugur.

Hvers vegna metum við lengri lífaldur sem vandamál? Hvers vegna ekki að hugsa um hann sem tækifæri. Í nýlegri grein í Harvard Business Review er sagt frá könnun sem sýnir að starfsmenn yfir sextugt séu almennt við betri heilsu, reyndari og ánægðari í starfi en þeir sem yngri eru. Þeir eru tryggir fyrirtækinu og viðskiptasiðgæði þeirra er hátt. Þeir eldri eru áhugasamari, eiga auðveldara með að leysa vandamál sem koma upp og setja fyrirtækið framar eigin frama. Þeir eru fróðari og iðnari við að miðla af þekkingu sinni en þeir sem yngri eru.

Hvers vegna er ekki litið á eldri eru sem auðlind fremur en vandamál? Núna eru 8% þjóðarinnar á aldrinum 65 til 74 ára eða 28 þúsund manns. Þeim mun stærri hluti þessa hóps sem heldur áfram störfum, því ríkara verður samfélagið.